Μανούλα μου όμορφη,
ολόκληρη γυναίκα με έκανες
και κλαίω απο το πρωι ως το βράδυ.
Είσαι μαζί μου συνέχεια, σου μιλάω συνέχεια,
με ακούς τουλάχιστον αγάπη μου;
Δε σε χόρτασα μανούλα μου,
δε μου έφτασε ο χρόνος μας, ήθελα κι άλλο!
Ήθελα κι άλλο χρόνο για να σε κακομάθω περισσότερο!
Όπως έκανες κι εσυ σε μένα οταν ήμουν μικρή.
Μαμα μου όμορφη, χαίρομαι που δεν είχαμε
μυστικά μεταξύ μας. Χαίρομαι που τα ήξερες ολα!
Δεν εχω τύψεις ούτε κι ενοχές για τίποτα!
Πάντα λύναμε όποια θέματα κι αν είχαμε,
και πάντα αποχωριζόμασταν με αγκαλιές και φιλιά,
γιατί όπως έλεγες, "δε ξέρουμε αν θα ξανασυναντηθούμε".
Όλα τα ήξερες μανούλα μου, ολα τα ένιωθες.
Θυμάμαι που σου έλεγα οτι οταν θα έρθει η ωρα σου να "φύγεις",
να μη φοβηθείς τίποτα. Δεν έχεις ανάγκη, εχεις φτάσει
στο ανώτερο πνευματικό επίπεδο!
Εχει τελειοποιηθεί η "ψυχή" σου και θα γίνεις το
πρώτο αγγελάκι του Θεού!
Ελπίζω να έπεσα μέσα αγάπη μου γλυκιά, δε σου
αξίζει κάτι λιγότερο απο αυτο.
Προσπαθώ να παρηγορηθώ μανούλα μου...
Παρηγορώ τόσο κόσμο συνέχεια, και δεν εχω
κάποιον να παρηγορήσει εμένα.
Γιατί εμένα με έκανες δυνατή μαμα, αλλά δεν είμαι!
Απο μωρό με έιχες σα κουκλίτσα, με έντυνες, με στόλιζες,
ολοι το έλεγαν!
Η "κουκλίτσα" ομως μαμα, νιώθω οτι "γέρασε" μέσα σε
ενα βράδυ και έσπασε...
Απο τη θλίψη της και τη στεναχώρια της...
Σ' αγαπάω μαμα μου και μου λείπεις ... φριχτά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου