♥ εισαι εδω, μαζι μου ... ♥

Μανούλα μου γλυκιά και πανέμορφη,
μου φάνηκε οτι άκουσα τη φωνούλα σου
χτες βράδυ ...
Με φώναξες με το όνομα μου και ξύπνησα,
αλλά δε σε είδα ...
Μου λείπεις αγάπη μου ...
Νιώθω οτι εχω χάσει τη γη κάτω απο τα
πόδια μου.
Νιώθω ...
συντεριμμένη, κατεστραμμένη, καταρρακωμένη...
σα να μην υπάρχω μαμα μου, ζω αλλά δεν υπάρχω!
Το απόλυτο κενο εχω μέσα μου και γύρω μου.
Είσαι τα πάντα για μένα, ο σημαντικότερος
και πολυτιμότερος άνθρωπος της ζωης μου,
της καρδιάς μου, της ψυχής μου.
Θέλω να μάθω, πού βρίσκεσαι, αν είσαι καλά,
αν με σκέφτεσαι, αν με αγαπάς ακόμα, αν με θυμάσαι ...
Σ' αγαπάω πολυ μανούλα μου και σου ζητω συγνώμη
για ολες τις φορές που σε πίκρανα και σε
στεναχώρησα, άνθρωπος είμαι κι εγω, δεν είμαι τέλεια.
ΣΥΓΝΩΜΗ μανούλα μου !
Εσυ είσαι τέλεια αγάπη μου, εξαιρετική, υπέροχη σε ΟΛΑ ΣΟΥ!
Ο κόσμος, η ζωη, τίποτα δεν είναι το ιδιο μαμα μου χωρίς εσένα.
Ούτε εγω είμαι η ιδια, εχω γεράσει μαμα μου χωρίς εσένα,
έσπασα μαμα μου ...ρήμαξα σα σπίτι μέσα μου ...ρήμαξα!

Σ' αγαπάω μαμα μου πολυ,
και μου λείπεις ακόμα περισσότερο...

♥ η παρηγοριά μου ... ♥

Μανούλα μου όμορφη,
ολόκληρη γυναίκα με έκανες
και κλαίω απο το πρωι ως το βράδυ.
Είσαι μαζί μου συνέχεια, σου μιλάω συνέχεια,
με ακούς τουλάχιστον αγάπη μου;
Δε σε χόρτασα μανούλα μου,
δε μου έφτασε ο χρόνος μας, ήθελα κι άλλο!
Ήθελα κι άλλο χρόνο για να σε κακομάθω περισσότερο!
Όπως έκανες κι εσυ σε μένα οταν ήμουν μικρή.
Μαμα μου όμορφη, χαίρομαι που δεν είχαμε
μυστικά μεταξύ μας. Χαίρομαι που τα ήξερες ολα!
Δεν εχω τύψεις ούτε κι ενοχές για τίποτα!
Πάντα λύναμε όποια θέματα κι αν είχαμε,
και πάντα αποχωριζόμασταν με αγκαλιές και φιλιά,
γιατί όπως έλεγες, "δε ξέρουμε αν θα ξανασυναντηθούμε".
Όλα τα ήξερες μανούλα μου, ολα τα ένιωθες.
Θυμάμαι που σου έλεγα οτι οταν θα έρθει η ωρα σου να "φύγεις",
να μη φοβηθείς τίποτα. Δεν έχεις ανάγκη, εχεις φτάσει
στο ανώτερο πνευματικό επίπεδο!
Εχει τελειοποιηθεί η "ψυχή" σου και θα γίνεις το
πρώτο αγγελάκι του Θεού!
Ελπίζω να έπεσα μέσα αγάπη μου γλυκιά, δε σου
αξίζει κάτι λιγότερο απο αυτο.
Προσπαθώ να παρηγορηθώ μανούλα μου...
Παρηγορώ τόσο κόσμο συνέχεια, και δεν εχω
κάποιον να παρηγορήσει εμένα.
Γιατί εμένα με έκανες δυνατή μαμα, αλλά δεν είμαι!
Απο μωρό με έιχες σα κουκλίτσα, με έντυνες, με στόλιζες,
ολοι το έλεγαν!
Η "κουκλίτσα" ομως μαμα, νιώθω οτι "γέρασε" μέσα σε
ενα βράδυ και έσπασε...
Απο τη θλίψη της και τη στεναχώρια της...
Σ' αγαπάω μαμα μου και μου λείπεις ... φριχτά!

♥ η γιορτή της μητέρας ... ♥

Μανούλα μου αγαπημένη,
το κενό που μου άφησες είναι τεράστιο
και δε ξέρω πώς να το διαχειριστώ.
Μου λείπεις αφάνταστα...
Με ρωτούσες τί θα κάνω αν πεθάνεις,
και δε σου απάντησα ποτε...
Και τώρα μανούλα μου γλυκιά και πανέμορφη,
δε ξέρω τί να κάνω...
Σε σκέφτομαι, δεν εχω πάψει στιγμή να σε σκέφτομαι.
Κοιμάμαι αγκαλιά με το λούτρινο χελωνάκι
που μου είχες χαρίσει.
Το κοιτάω και σκέφτομαι το αγαπημένο μας παραμύθι...
- ...κι οταν σκάσουν τα αυγουλάκια, σκάβουν στην άμμο,
βγαίνουν στην επιφάνεια και τρέχουν στη θάλασσα να
βρουν τη μαμα τους...
- Μα βρε μαμα, πώς θα τη γνωρίσουν αφου δεν την έχουν δει ποτε;
- Θα τη γνωρίσουν, όπως γνωρίζεις εσυ εμένα...
Ο Άγγελος μου είσαι αγάπη μου, με ολη τη σημασία της λέξης!
Άγγελος ήσουν πάντα!
Πανέμορφος, γλυκομίλητος, ήρεμος, λαμπερός, σοφός!
Μου λείπεις μανούλα μου.
Μου λείπουν οι χαζοκαυγάδες μας, τα ψώνια μας, οι ταινίες μας,
οι καφέδες μας, η παρέα μας, η αγκαλιά μας, η φωνούλα σου...
Πάντα έλεγες "δε θα είμαι εδω για πάντα", και δε το πίστευα.
Σε ήθελα για πάντα κοντά μου, μαζί μου, παρεούλα μου.
Το ξέρω, με έβαλες να υποσχεθώ οτι δε θα "έφευγα" πριν απο σένα,
αλλά εσυ έφυγες τόσο νωρίς, τόσο ξαφνικά.
Σου μιλάω συνέχεια ομορφιά μου, ελπίζω να με ακούς
και να νιώθεις την αγάπη μου μαμα μου.
Σου έφερα λουλούδια, ροζ τριαντάφυλλα που σου αρέσουν.
Πάντα μαζί θα γιορτάζουμε αυτη τη μέρα μαμα μου.
Σ' αγαπάω πολύ και μου λείπεις ακόμα περισσότερο...

♥ μου λείπεις ... ♥

Μανούλα μου αγαπημένη,
κάθε μέρα που περνάει μου λείπεις
ολο και περισσότερο.
Είναι αφόρητο και απόλυτο το κενό που νιώθω.
Είσαι τα πάντα για μένα, ήσουν τα πάντα για μένα.
Υπόδειγμα, λαμπρό παράδειγμα μητέρας...
Κλείνω τα μάτια μου και σκέφτομαι οτι είσαι εδω,
οτι σε αγκαλιάζω σφιχτά και σε φιλάω...
Πόσο πολύ μου λείπεις,
με ποιον να μοιραστώ το πόνο μου,
δε ξέρω, ποιος θα με νιώσει... δε ξέρω.
Όλα έχουν μαζευτεί και μοιαζουν τεράστιο βουνό
μπροστα στα μάτια μου.
Πώς θα ζήσω χωρίς εσένα, δε ξέρω.
Ούτε τί να κάνω δε ξέρω μανούλα μου όμορφη.
Όλη μέρα παραμιλάω μόνη μου αγάπη μου γλυκιά.
Δε μπορώ να σταματήσω τα δάκρυα μου μανούλα μου.
Έχω τη φωτογραφία σου αγκαλιά συνέχεια,
σου μιλάω παντού, όπου κι αν βρίσκομαι,
ελπίζω να με ακούς...
Σ' αγαπάω πολύ μαμά μου...

♥ μου λείπεις μαμα ... ♥

Αγαπημένη μου μανούλα,
γλυκιά και πανέμορφη όπως πάντα,
δυο μήνες είσαι μακρια μου,
δυο μήνες ζω χωρίς εσένα αγάπη μου.
Πώς ζω ... ούτε κι εγω ξέρω.
Σε εχω στο μυαλό μου, συνέχεια.
Πάντα σε είχα στο μυαλό μου και στη καρδιά μου
μανούλα μου, το ξέρεις.
Με ρωτούσες συνέχεια, τί θα κάνω οταν
θα έρθει η ωρα σου να φύγεις και σου απαντούσα...
"αν φύγω εγω πρώτη, εσυ τί θα κάνεις;"
"δεν είναι σωστά πράγματα αυτά,
πρώτα φευγουν οι γονείς", μου έλεγες
και χαμογελούσες.
Τώρα που έφυγες μαμα μου, εγω δε ξέρω τί να κάνω,
δε ξέρω πώς να ζήσω τη ζωη μου χωρίς εσένα.
Το μόνο που είπες είναι να μη στεναχωριέμαι
για να μη σε κρατάω σε "αυτο το επίπεδο".
Να σε αφήσω να φύγεις μου είχες πει...
Σε άφησα μανούλα μου όμορφη...
Ελπίζω να είσαι καλά εκεί που είσαι...
Σε σκέφτομαι συνέχεια και Σ' ΑΓΑΠΑΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ!!!!!
Με παρηγορεί η σκέψη οτι η τελευταία μου φράση ηταν
"πόσο σ' αγαπαω, σε λατρευω αγάπη μου!".
Σε είδα στον ύπνο μου, όμορφη, χαμογελαστή και λαμπερή όπως πάντα.
Σε αγκάλιασα σφιχτά και σου είπα "πόσο πολύ μου έλειψες να ΄ξερες"
και μου απάντησες "το ξέρω"!
Θέλω να πιστευω οτι το ξέρεις και το νιώθεις αγάπη μου.
Σ αγαπάω μαμα μου,
μου λείπεις ομορφιά της καρδιάς μου...