Αγαπημένη μου μανούλα,
είσαι η μοναδική μου σκέψη κι έννοια...
Πάντα είσαι..ήσουν...
Δεν ήθελα να σου λείπει τίποτα, ό,τι ήθελε η καρδούλα σου,
ήθελα να τα έχεις ολα.
Ό,τι ζητούσες στο έφερνα αμέσως,
πηγαίναμε όπου ήθελες και ζητούσες.
Ήθελα να μη σε αγγίζει τίποτα, να μην αγχώνεσαι,
να μη στεναχωριέσαι.
Μου έλεγες οτι είμαι το στήριγμα σου...
Τώρα μανούλα μου ποιος θα στηρίξει εμένα που δε σε εχω;
Νιώθω μέσα μου κενή, το απόλυτο κενό και την απόλυτη θλίψη.
Δε νιώθω πόνο μαμα μου...
Είχα τόσα πολλά να σου δώσω αγαπημένη μου μανούλα,
ολα οσα επιθυμούσες κι άλλα τόσα κι ακόμα περισσότερα.
Σπαράζει η καρδιά μου να κοιτάω τα πράγματα σου,
τα ρουχαλάκια σου, το άρωμα σου...
Βάζω τη κολώνια σου στις πυτζαμούλες σου και τις
κρατάω αγκαλιά, τις φιλάω και σκέφτομαι οτι είσαι εσυ.
Δεν εχω πειράξει τίποτα απο τα πράγματα σου μανούλα μου,
είναι ολα όπως ακριβως τα άφησες.
Όλα οσα μας έφτιαξες, είναι ολα εκεί.
Όλα οσα έφτιαξες, με το τρόπο που εσυ μόνο ξέρεις.
Όλα με αγάπη ομορφιά της καρδιάς μου, μόνο με αγάπη
για εμας τα παιδιά σου.
Η παρουσία σου είναι αισθητή μανούλα μου,
το ιδιο και η απουσία σου...
Σ' αγαπάω μαμα...
Μου λείπεις μαμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου