Πόσο πολυ μου λείπεις να 'ξερες μανούλα μου γλυκιά...
Νιώθω κενή χωρίς εσένα, δε μπορω να σκεφτώ ούτε και να
φανταστώ τη ζωη μου, χωρίς εσένα..
Έλα να ξαπλώσω στην αγκαλιά σου, να σου φιλάω το χεράκι σου κι
εσυ να μου χαιδευεις τα μαλλιά, σε παρακαλώ..
Να μου πεις παραμυθιά και ιστορίες που μας αρέσουν και γελάμε.
Σ' αγαπάω μαμα, με ολη τη δύναμη της καρδιάς, της ψυχής και του μυαλού μου.
Είσαι τα πάντα για μένα, δεν αντέχω να μη σε εχω, να μη σε ακούω,
να μη σε αγγίζω..
Διαβάζω ξανα και ξανα, τα σημειώματα σου, τα μηνύματα σου, τα γράμματα σου...
Ο πόνος μου δε περιγράφεται, πονάω μαμα, πολυ...
Σ' αγαπάω μαμα, πολυ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου