πέρασαν τρεις μήνες απο τοτε που έφυγες.
Καταλαβαίνω, νιώθω το κάθε δευτερόλεπτο
που περνάει χωρίς εσένα.
Δεν είναι ίδια η ζωη μαμα, χωρίς εσένα ...
Δε κυλάει η ζωη χωρίς εσένα ...
Είναι βασανιστική και μίζερη η ζωη... χωρίς εσένα!
Είναι άδεια, χωρίς νόημα.
Ερήμωσε το σπίτι μας μαμα μου, μαραζώσαμε.
Όλα σε θυμίζουν, απλά κι αγαπημένα,
ολα είναι εδω, τα πάντα είναι εδω,
εκτός απο εσένα, αγάπη μου γλυκιά
και πανέμορφη.
Πόσο πολυ μου λείπεις να ήξερες.
Σε σκέφτομαι συνέχεια, παντού!
Την ομορφιά σου, τη καλοσύνη σου,
τη μεγαλοσύνη σου, τη μεγαλοψυχία σου, τη σοφία σου...
Κατάλαβα απο νωρίς μαμα, πάντα καταλάβαινα
τους κόπους σου, τις προσπάθειες σου, τις ανησυχίες σου.
Ξέρω καλά τί στερήθηκες για να μας μεγαλώσεις.
Όλα τα ξέρω.
Ένα παιδί στην ηλικία των 17 ετων, έφερε ενα
μωρό στο κόσμο ...
Ένα παιδι, κι ενα μωρο ...
Και μεγαλώσαμε μαζι μαμα μου,
εσυ εμένα, κι εγω εσένα.
Γι' αυτό οταν πια μεγάλωσα, ήθελα να σου
ανταποδώσω στο πολλαπλάσιο οσα στερήθηκες
εσυ για μενα.
Γιατι κατάφερες να μη μου λείψει ποτε τίποτα,
και ειλίκρινα και ολόψυχα, δε μου έλειψε
ΠΟΤΕ... ΤΙΠΟΤΑ!!!!
Όλα μας τα έδινες απλόχερα, με τη καρδιά σου
και τη ψυχή σου, βουτηγμένα στην αγάπη.
Τα ξέρω ολα μαμα, τα θυμάμαι ολα!!!
Γι' αυτό πάντα σου έλεγα οτι είμαστε πλούσιοι,
γιατι είχαμε η μια την άλλη, είχαμε τα πάντα,
είχαμε ολο το κόσμο!
Τώρα ο κόσμος χάθηκε μαμα μου,
είμαι η φτωχότερη γυναίκα του πλανήτη,
δεν εχω τίποτα, δεν θέλω τίποτα, δε χρειάζομαι τίποτα.
Έχασα τη ζωη μου, το "είναι" μου,
τη καρδιά μου, έχασα τα πάντα.
Τα είχα ολα και τα εκτίμησα στο μέγιστο βαθμό,
και σε μια στιγμή, σε μια τόση δα στιγμή,
έχασα τα πάντα!
Έχασα εσένα, τον άνθρωπο μου, την αδελφή ψυχή μου,
τη πολύτιμη μαμα μου, τον φύλακα άγγελο μου,
κι έμεινα ενα τίποτα.
Ένα τίποτα είμαι μαμα μου, χωρίς εσένα ...
Σ' αγαπάω πολυ και μου λείπεις ακόμη περισσότερο...
